Birleşik Krallık Mahkemesi, Mastercard’ın 200 Milyon Dolarlık Uzlaşmasını Onayladı
Mastercard, Birleşik Krallık tüketicileri adına açılan toplu davada 200 milyon sterlinlik uzlaşmaya vardı.
Mastercard, Birleşik Krallık tüketicileri adına açılan toplu davada 200 milyon sterlinlik uzlaşmaya vardı. Bu anlaşma, Rekabet Temyiz Mahkemesi (Competition Appeal Tribunal) tarafından adil ve makul bulunarak onaylandı.
Yıllar Süren Hukuki Mücadelede Son Nokta
Dava, 2016 yılında eski Birleşik Krallık Finansal Ombudsman Hizmeti Başkanı Walter Merricks tarafından açılmış ve on milyonlarca Britanyalı tüketiciyi ilgilendiren kredi kartı ücretleri üzerinden fazla ödeme yapıldığı iddiasına dayanıyordu. Başlangıçta 10 milyar sterlinlik bir tazminat talep edilen dava, Aralık ayında taraflar arasında yapılan anlaşmayla 200 milyon sterlinlik bir uzlaşmaya dönüştü.
Ancak, davayı finanse eden Innsworth Advisors, bu miktarın gerçekte hak edilen tazminatın çok altında olduğu gerekçesiyle uzlaşmaya itiraz etti. Buna rağmen, Rekabet Temyiz Mahkemesi, anlaşmayı onayladı ve kararında, uzlaşmanın “çok düşük olduğu” yönündeki eleştirilere rağmen adil ve makul olduğunu belirtti.
Walter Merricks’ten Açıklama: Anlamlı Bir Tazminat Sağlanacak
Davanın öncüsü Walter Merricks, uzlaşmanın onaylanmasının ardından yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Mastercard ile yaklaşık dokuz yıl süren davanın ardından bir anlaşmaya varmış olmaktan memnunum. Bu uzlaşma, başvuruda bulunarak sürece katılan grup üyelerine anlamlı bir tazminat sağlayacak.”
Mastercard Davasında Yeni Süreç
Mastercard’ın sunduğu 200 milyon sterlinlik ödeme, başvuruda bulunan tüketicilere dağıtılacak. Ancak, sürecin nasıl ilerleyeceği ve ödeme mekanizmasının nasıl işleyeceği konusunda detaylar önümüzdeki dönemde netleşecek.
Bu dava, tüketici hakları açısından önemli bir emsal teşkil ederken, aynı zamanda finans devlerinin toplu davalarda nasıl bir yol izlediğini de gözler önüne seriyor. Başlangıçta 10 milyar sterlinlik bir tazminat beklenirken, 200 milyon sterlinlik bir uzlaşmaya varılması, büyük finans kuruluşları ile tüketiciler arasındaki güç dengesizliğine dair önemli bir örnek olarak değerlendirilebilir.
